viernes, 17 de mayo de 2013

Días de cotián


Un río que chega ó seu fin
deixando o seu son atrás.

Un atardecer tras ó mar
cas últimas luces do día.

Unha mirada atrás
cando xa non hai ninguén.

Unha noite sobre os ombros
ca última estrela no ceo.



No hay comentarios: