miércoles, 21 de diciembre de 2011

Bágoas

Nas noites nas que o chorar é normal,
como a choiva que baixa pola xanela,
como estrelas fugaces no firmamento,
como a auga que descende das fervenzas,

como as mareas que acarician a area,
como a gota de café que se escorre,
como un orballo mollando as tellas,
nesas noites nas que as bágoas son túa pel.


domingo, 11 de diciembre de 2011

Treixadura

Noutrora coñecida en ultramar
terras lonxanas o viñan buscar
mentres as nosas terras
o vían medrar

Grans que a luz ven medrar
mentres o sol as ilumina
e o sol os agarima
ata fíos de ouro acadar

Prensado con rudeza
os seus mantos de seda
as mans do labrego deron
senlleiro manxar

Agardando entre carballo
o voltar ver a luz
mantos de liquido
que acariciaran o paladar

Tempos escuros chegaron
e xa ninguén se acorda del,
pero agarda na escuridade
voltar o seu esplendor.

Agosto grans de ouro,
Setembro fíos de ouro,
Outono follas de ouro,
Ribeiro sempre de ouro.